Z wizytą w DPS we Wschowie
Spotkanie uczniów i nauczycieli Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Górze z mieszkańcami Domu Pomocy Społecznej we Wschowie
„Bardzo łatwo jest kochać ludzi, którzy są daleko, ale nie zawsze łatwo jest kochać tych, którzy mieszkają tuż obok nas”.
Matka Teresa z Kalkuty
18 stycznia 2016r. uczniowie i nauczyciele Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Górze udali się z coroczną wizytą do mieszkańców Domu Pomocy Społecznej we Wschowie. Tradycyjnie, jak co roku - po przekroczeniu progu placówki, wszyscy zostali miło przyjęci przez siostry i opiekunki zajmujące się chorymi. Po krótkim powitaniu, uczniowie przystąpili do odwiedzin osób będących mieszkańcami ośrodka. Oprócz dzieci i młodzieży przebywają tu także podopieczni po ukończeniu trzydziestego roku życia, którzy ze względu na małą zdolność adaptacyjną nie powinni zmieniać środowiska zamieszkania.
Wizyta uświadomiła młodzieży wartość ludzkiego życia, zachęciła do głębszych refleksji nad chorobą, cierpieniem i kruchością ludzkiego życia. Niewątpliwie dała też poczucie satysfakcji z dobrze zorganizowanej zbiórki prezentów, do której aktywnie włączyli się uczestnicy polsko - niemieckiej wymiany z zaprzyjaźnionej szkoły w Herzbergu.
Po zakończeniu odwiedzin w Domu Pomocy Społecznej, prowadzonego przez Zgromadzenie Sióstr Elżbietanek, uczniowie wraz z opiekunami – Małgorzatą Dudzińską, Ireną Dziamarską, Mirosławem Wesołowskim i Maciejem Kostykiem udali się do Głogowa, gdzie w Centrum Sportu i Rekreacji spędzili czas na lodowisku i kręgielni.
Refleksje uczniów Gimnazjum Dwujęzycznego po spotkaniu z mieszkańcami placówki.
Wizyta w Domu Pomocy Społecznej uświadomiła mi, że…
„Trzeba troszczyć się o innych, ponieważ bezmyślnym postępowaniem można zniszczyć komuś całe życie”.
Małgosia
„Niektóre dzieci przebywają w nim z winy własnych, nieodpowiedzialnych rodziców. Myślałam, że będą smutne, ale one biegały, rozmawiały i uśmiechały się do nas”.
Weronika
„Ludzie, mimo ciężkiej choroby potrafią cieszyć się życiem; są przyjaźni.”
Hubert
„Żyjemy w świecie, w którym większość dba o swoje interesy, Człowiek niezbyt często zastanawia się czy istnieją ludzie potrzebujący jego pomocy. Jednak zdarzają się wyjątki. Wśród samolubów są też tacy, którzy poświęcają swe życie dla innych. To zobaczyłam w Domu Opieki. Mieszkańcy tworzą rodzinę, a opiekunowie darzą ich uczuciem z każdym nowym dniem”.
Ewa
„Ludzie są bardzo różni: bywają okrutni i wspaniali. Niektórzy zostawiają dzieci na pastwę losu, inni je przygarniają - starając się pomóc”.
Maja
„Na świecie są ludzie bardzo chorzy i potrzebujący, a nasza wizyta w jakimś ułamku skróciła im emocjonalne cierpienie. Sadzę, że trudno jest tak przebywać bez rodziców, którzy wspierają nas w różnych potrzebach, momentach bólu i płaczu. Najbardziej było mi żal dzieci z chorobami uniemożliwiającymi im robienie czegokolwiek”.
Hubert
„Osoba ciężko chora potrafi pięknie malować, pisać, czytać albo szydełkować”.
Kuba
„Niektóre osoby są tak bardzo chore, że trzeba je wspierać i pomagać. Same nie potrafiłyby funkcjonować. Nasza wizyta sprawiła im wiele radości”.
Ola
„Wzruszyłam się widząc dorosłych, schorowanych ludzi wyglądających jak dzieci”.
Iza
„Nawet mały upominek czy gest może uszczęśliwić dziecko, a nawet dorosłego”.
Wiktor
„Warto doceniać swoje życie, bez względu na to, jakie ono jest”.
Weronika
„Z osobą niepełnosprawną, niekiedy nieuleczalnie chorą można nawiązać prawdziwą przyjaźń”.
Roksana
„Wielu chorych nie odwiedzają nawet ich rodzice. Na pewno czuli radość, kiedy ich witaliśmy. Mam nadzieję, że za rok znowu tam pojedziemy”.
Iza
„Ludzie niepełnosprawni często cierpią i nie mogą w pełni spełniać swoich marzeń. Niektórzy całe życie muszą spędzić w łóżku, co jest bardzo smutne. Trzeba ich szanować!”
Alex
„Powinienem się cieszyć z tego, co mam i z tego, że jestem zdrowy. Przeżycie w DPS było tak traumatyczne, że łza kręciła mi się w oku. Najbardziej szkoda mi było osób całkowicie niepełnosprawnych oraz dzieci, których kalectwo zostało spowodowane wyłącznie z winy rodziców i środowiska”.
Patryk
コメント